Wiedeń, XIX w. bransoleta z turkusami i perełkami w srebrze

XIX W. BRANSOLETA Z TURKUSAMI I PEREŁKAMI,  SREBRO,   WIEDEŃ

 

Bransoleta z  ostatniej ćwierci XIX w., wykonana w srebrze próby 0,800. Cechowana - punce probiercze ówczesnej monarchii Austro-Węgierskiej z okresu 1872-1922, z ozn. miasta A- Wiedeń. (widoczne na zdjęciu).

 

Bransoleta w formie delikatnej dwudzielnej obręczy z ulubionymi kamieniami epoki - turkusami oraz perełkami głębinowymi.

Centralny element w nurcie  naturalizmu/realizmu  i  motywów floralnych   - w formie kwiatowej rozety -  z nutką XIX w.sentymentalizmu - w postaci  turkusowej niezapominajki w centralnej części kwiatu perełkowego. (w Anglii zwany  "forget me not"). Dodatkowo krawędzie frontu zdobione perełkowaniem w srebrze.

W XIX w. symbolice kwiatów  niezapominajka oznaczała "prawdziwą miłość" i przeważnie kojarzona była  z turkusem,  który w końcu zaczęto uważać  za symbol niezapominajki.

Na szczególną uwagę zasługuje piękny stan zachowania bransolety - w kontekście kamieni - wszystkie oryginalne z  epoki - oraz doskonałego stanu całości konstrukcji w srebrze. 

 

Masa bransolety - 12.390 grama, wymiary - kwiatuszkowy front 1,5 cm,  obręcz - 5,5 cm x 4,7 cm, na szczupły i średni nadgarstek.  Sprawne zapięcie i zabezpieczający łańcuszek.

 

Egzemplarz wykonany z  niezwykłą subtelnością i delikatnością,  katalogowy przykład XIX w. biżuterii, ponadczasowej w przekazie  i doskonale wpisujący się w dzisiejsze czasy.

To historyczna biżuteria użytkowa, której w takim stanie  niewiele dotrwało do dzisiejszych czasów, szczególnie z ocechowaniem starego XIX w. Wiednia.

 

Szczególnie zaś polecam z turkusowymi kolczykami i pierścionkiem-kopułką,  kamień niebios w pełnej krasie:-)

 

TURKUS: KAMIEŃ ZWYCIĘZCA - KAMIEŃ NIEBIOS - ŁADNY KAMIEŃ

Turkus - to turecki kamień, z greckiego "kalait", czyli "ładny kamień". Z języka francuskiego -  turecki kamień (pierre turquoise).
Historia turkusów sięga czasów starożytnych, a nazwa kalait została użyta przez rzymskiego pisarza Pliniusza Starszego. Turkus przywędrował do nas  z Turcji, tamtędy bowiem wiódł szlak handlowy z drogimi kamieniami.
Ogromną popularnością cieszył się w okresie Starego Państwa w Egipcie. Niedaleko,  na półwyspie Synaj, znajdowały się pierwsze udokumentowane złoża tego minerału. Turkus noszono jako amulet  i  umieszczano  w grobowcach, by pomóc przejść do lepszego świata.

Aztekowie, którzy również mieli do niego dostęp, przy jego użyciu wykonywali spore ilości masek rytualnych. Prawdziwą popularność turkusy zdobyły jednak dzięki Indianom Navajo, Zuni i Apaczom, którzy łączyli je ze srebrem, tworząc w ten sposób doskonałe ozdoby (tak bardzo pożądane przez białego człowieka).

Turkus, jak każdy kamień szlachetny ma swoje znaczenie. Stosowany jako talizman i kamień leczniczy, chroni przed biedą i nienaturalną śmiercią. Wzmacnia pozytywną energię, a osłabia negatywną. Wprowadza w nasze życie równowagę i harmonię. Już w XIX wieku turkusy  były modnymi ozdobami, szczególnie w nurcie biżuterii sentymentalnej. Kolor turkusów kojarzył się z niezapominajkami i był symbolem stałości uczuć.

Turkus, nazywany "kamieniem - zwycięzcą" - we wszystkich epokach był wybierany jako pełen energii talizman przez wojowników.
Kamieniowi temu przypisuje się nadzwyczaj szczęśliwe właściwości.

Niebiesie turkusy, zwane są również "kamieniami niebios", a ich przeznaczeniem miało być wprowadzanie zgody: pojednania wrogów i kończenia sporów.
Turkus strzeże przed negatywnymi wibracjami i zapobiega stanom lękowym. Chroni przed złym losem i wypadkami - niegdyś był to szczęśliwy kamień dla jeźdźców, dzisiaj polecany jest dla kierowców.
Zapewnia noszącej go osobie jasny, zrównoważony umysł. Sprzyja zachowaniu pogody ducha, dodaje optymizmu i sił witalnych. Ze względu na te właściwości jest polecany osobom, które często się komunikują. Jest to również symbol hojności, szczerości i oddania.