Brylanty starego szlifu i rubiny - platynowy pierścionek art deco, lata 20.XX w.

PLATYNA, DIAMENTY I RUBINY - PIERŚCIONEK ART DECO, 

LATA 20. XX W.

 

 

Pierścionek wykonany w platynie próby 0,950.

Czas powstania/pochodzenie - lata 20. XX w., Francja lub Austria, wewnątrz bita słabo czytelna cecha warsztatowa.

Zdobienie - diamenty naturalne w szlifach starych brylantowych - masa ok. 0,90 ct / 9 kamieni o wymiarach 2,6 mm -3,1 mm/, barwa bieli H, czystość - SI.

 

W formę wielokątnej,  przestrzennej rozety doskonale wpisano naturalne rubiny w geometrycznych szlifach - trapezowych i carre - które nie tylko dodają wyrazistego charakteru całości poprzez kontrastową barwę, ale świetnie podkreślają geometryczny - art decowski klimat kompozycji.

 

Technika ażurowa,wycinana, piłowana, prosta geometryczna biza.

 

Masa pierścionka - 4,540 grama.

Wymiary - korona 1,45 cm średnicy, rozmiar jubilerski - 10. /średnica mierzona wewnątrz szyny - 15,7 mm/.

Stan zachowania - bardzo dobry, całość ażurowej konstrukcji bez zastrzeżeń, jedynie na bocznej części szyny delikatne przytarcie wynikające zapewne z noszenia pierścionka jednego obok drugiego. Platyna "oszroniona".

Niektóre rubiny z bardzo delikatnymi przytarciami na krawędziach faset - widoczne pod lupą x 10. 

 

Klasyka diamentowej epoki art deco nie tylko w precyzyjnej pracy w platynie, ale kompozycji doskonale oddającej istotę tego stylu, idealnej symetrii i geometrii formy złamanej ciepłą barwą rubinu  i tworzącej ten szczególny  i przede wszystkim ponadczasowy urok biżuterii z tego okresu.

 

Dołączam certyfikat biegłego rzeczoznawcy jubilerskiego/gemmologa/eksperta diamentów i kamieni szlachetnych.

 

Sposoby płatności | Koszty wysyłki | Zwroty

_____________________________________________________________________________________________

 

Platyna jest stosowana do wyrobu biżuterii o najwyższej jakości. Jest dużo cenniejsza od złota. To rzadko występujący metal. Jest 30 razy rzadsza od złota. Wykorzystywana już była w starożytności w Grecji i Cesarstwie Rzymskim w formie stopu z innymi metalami, które jej zwykle towarzyszą (ruten, rod, pallad, osm, iryd). Egipcjanie ozdabiali platyną sarkofagi. Do Europy platynę sprowadzili w 1750 roku Hiszpanie, którzy sądzili, że jest to tylko odmiana srebra. Początkowo niedoceniana, nazywana była „platina”, co oznacza: „małe srebro”, „sreberko”.

 

Platyna ma doskonały połysk metaliczny. Jest trwała, kowalna i plastyczna. Charakteryzuje się wysoką temperaturą topnienia (około 1780°C), którą nieznacznie tylko daje się obniżyć przez stopienie z innymi metalami. I dlatego jest wyjątkowym wyzwaniem dla jubilerów. Gdy udało się otrzymać kowalną platynę, biżuteria z niej stała się niezwykle poszukiwana na europejskich dworach.

 

Z początkiem XX w., ok. roku 1912, jako tani jej substytut, wyparło ją białe złoto, ale nie na długo - triumfalny powrót platyny nastąpił w latach 20-tych XX w., kiedy to wraz z diamentem staje się symolem ekskluzywnej biżuterii art deco. Jest wyśmienitym materiałem jubilerskim, a osadzone w niej kamienie nabierają dodatkowego piękna i szlachetnego blasku. Jest trwała, a po latach wyroby z niej pokrywają się bardzo atrakcyjną patyną - "szronem"  - eksponując urodę kamieni  - jak w tym właśnie pierścionku.