Archiwum Biżuterii
BROSZA ZŁOTA W FORMIE KONICZYNKI
SZAFIRY I DIAMENTY, WIEDEŃ 1872-1902
Urokliwy motyw koniczynki, tak modny w XIX w. biżuterii, w tej kompozycji nabiera dodatkowego znaczenia i sentymentalnego przesłania poprzez splecione dwie obręcze, w które jest wpisany.
Za magiczną roślinę uważali koniczynkę Celtowie - czcili ją prawie jak symbol świętości, bo wierzyli, że dzięki niej można się kontaktować ze światem duchów. Stała się więc symbolem narodowym Irlandii i atrybutem Św. Patryka.
Trójlistna koniczynka oznaczała połączenie nadziei, wiary i szczęścia. Koniczynki dawniej święcono, noszono w schowkach - sekretnikach medalionów czy pierścieni, aby zapewniały pomyślność. Nie dziwi więc nieprzemijająca popularność tego motywu w biżuterii na przestrzeni wieków w różnej ornamentyce - jak ta, którą tworzą wyjątkowo piękne niebieskie szafiry w połączeniu z diamentami.
Złoto pr. 0,585, dukatowane.
Czas powstania - koniec XIX w.
Ocechowanie - urzędowe historyczne punce probiercze austro-węgierskie z okresu 1872-1902 bite w Wiedniu, cechy na szpilce i haczyku. /punce wwozowe/.
Zdobienie - ręczna kunsztowna praca i konstrukcja w złocie dekorowana szafirami niebieskimi o intensywnej barwie i diamentami w szlifach starych brylantowych i fasetowych.
Szafiry o wym. 4,2 mm x 3,5 mm, diamenty - 2,2 mm, 2,0 mm, do 1 mm - łącznie 13 kamieni o masie ok. 0,20 ct.
Barwa/czystość - G-I/SI-P.
Masa broszy - 4,6 g.
Wymiary - 2,8 cm x 2,3 cm.
Stan zachowania - oryginalny, wyśmienity bez uszkodzeń/ubytków. Oryginalne zapięcie.