Brosza w formie półksiężyca z diamentami starego szlifu - XIX/XX w.

BROSZA W FORMIE PÓŁKSIĘŻYCA Z DIAMENTAMI STAREGO SZLIFU,

II POŁOWA XIX W.

W II połowie XIX w., obok nurtu naturalistycznego i realizmu przedmiotowego,  w biżuterii popularne zaczynają być motywy utrzymane w stylistyce 'astronomicznej'. W katalogu wystawowym Wiedeńskiej Wystawy Światowej w 1873 roku jest nadal wiele ozdób z kwiatami, splotami czy sprzączkami. Dochodzą jednak do tego i motywy niebiańskie – gwiazdy, półksiężyce, często dekorowane diamentami lub perełkami na kobaltowej emalii. Biżuteria w kształcie gwiazd czy księżyców stawała się popularna  już od XVIII w., zaś wraz z narastającym zainteresowaniem i rozwojem nauk astronomicznych w II połowie XIX w.,  precjoza z motywami niebiańskimi stają się szczególnie modną i wręcz pożądaną ozdobą.

Przykładem katalogowym tego typu biżuterii,  jak i obiektem prezentującym majstersztyk dawnego złotnictwa - francuskiej XIX w.  szkoły jubilerskiej -  jest ta brosza wykonana z niezwykłym kunsztem w złocie pr. 0,750 oraz srebrze.

Czas powstania/pochodzenie - II połowa XIX w., ok. 1870/90; francuska szkoła jubilerska.

Zdobienie - realistyczny motyw półksiężyca w konstrukcji całkowicie  ręcznej ażurowej pracy złotniczej w połączeniu złota ze srebrem. Mistrzowska,  precyzyjna podstawa konstrukcji arkadowej wykonana w złocie pr. 0,750 łączy się  -  z wręcz koronkową - formą  półksiężyca dekorowaną diamentami w szlifach starych  - diamentowych róż.

Diamenty - 43 kamienie - o masie łącznej szacowanej w oprawach  ok. 1,10 ct.

Barwa - G-H/czystość -  SI.

Wymiary - 4,30 mm, 3,2 -3,0 - 2,8 mm do najmniejszych - 1,10 mm.

Masa broszy - 8,43 g.

Wymiary - szerokość maksymalna - 3,7 cm.

Stan zachowania - piękny! oryginalny bez ingerencji i uszkodzeń.