Złota bransoleta z ametystem 19,7 CT - Rosja, Petersburg, ok. 1900 r.

BRANSOLETA ZŁOTA Z AMETYSTEM - 19,7 CT - ROSJA, PETERSBURG, OK. 1900 r.

RARE

Bransoleta wykonana w złocie próby 56 zołotników - odpowiada próbie 0,583.

Pochodzenie/czas powstania - Rosja, Petersburg,  punce probiercze z okresu  1899-1908,  na złoto 56 zołotników z cechą miejską  Petersburga /orzeł dwugłowy/, dodatkowo repunce radzieckie z okresu 1927-53. 

Wykonanie  -  sam początek XX w., ok. 1900 r .

Zdobienie - ametyst naturalny, syberyjski,  w szlifie fasetowym,   o masie min. 19,7 ct. /18.8 mm , H - 10,53 mm./.

Kamień wyjątkowej czystości i barwy - nasyconej,  niezwykle pięknej, w oprawie szatonowej, doskonale eksponującej jego urodę.

Technika wykonania - złoto dęte, forma dwudzielnej, łączonej zawiaskiem, obręczy. Filigranowy oplot.

Masa bransolety - 24,100 grama.

Wymiary - owal obręczy mierzony wewnątrz - 5,9 cm x 4,7 cm,  piękna prezencja zarówno na szczupłym, jak  i średnim nadgarstku. Szerokość obręczy - 5 mm.

Stan zachowania - bardzo dobry,  zarówno całość konstrukcji bransolety, jak i kamień,  zachowane wyjątkowo pięknie, bez uszkodzeń, wgnieceń, sprawny zamek. Parę mikrorysek /"szczypnięć"  na fasecie ametystu widocznych pod lupą.

Bransoleta zachwyca, obok tak wyśmienitego stanu zachowania, klasyczną,  wyrafinowaną w prostocie formą, utrzymaną w nurcie historyzmu, w jego najpiękniejszej odmianie nawiązującej  do stylistyki  antykizującej - stylu archeologiczno-historycznego, zarówno w formie,  jak  i technice wykonania.

Tylko tak prosta, ponadczasowa  forma jest właściwa dla ukazania piękna i klasy kamienia, będąc jednocześnie przykładem  niezwykłego,  dawnego kunsztu złotniczego.

Estymacje dawnej rosyjskiej biżuterii z ametystami - tutaj

Zakup z  certyfikatem biegłego rzeczoznawcy jubilerskiego /gemmologa/eksperta diamentów i kamieni szlachetnych.

Sposoby płatności | Koszty wysyłki | Zwroty

_________________________________________________________________________________________________________

Ametysty - cenione są  już od starożytności przez Egipcjan, Greków, Rzymian. Sumerowie uważali, że ametyst to talizman, który wzbudza w obdarowywanym uczucie miłości do ofiarodawcy. I to przekonanie trwa do dnia dzisiejszego.

Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa „amethysos”, czyli w polskim tłumaczeniu „trzeźwy”. Starożytni Grecy pili bowiem wino z ametystowych kielichów, które wypełnione czystą wodą nadawały jej barwę prawdziwego wina. Niektórzy z tych bardziej wstrzemięźliwych Greków korzystali z tego - zamiast wina pili wodę. Inni uważali, iż ametystowe naczynie chroni przed skutkami nadmiernego spożycia  trunków.  Do dziś ametyst uznawany jest za kamień trzeźwości.

Ametysty znajdują się wśród brytyjskich klejnotów królewskich. Caryca Katarzyna Wielka wysyłała na Ural tysiące robotników w poszukiwaniu kamieni najwyższej jakości, stąd też pochodzi określenie “syberyjska jakość”.

Ametyst nazywany jest także  „kamieniem harmonii i relaksu”.

Przywraca równowagę osobom podatnym na stres, przynosi spokój i uwolnienie umysłu od negatywnych myśli. Pomaga radzić sobie z emocjami, dodaje cierpliwości, uwalnia od codziennego zmęczenia i problemów.

Ametystowi przypisuje się także pomoc przy łagodzeniu konfliktów w życiu osobistym i zawodowym, a także oczyszczania miejsc, gdzie długo przebywamy (biur, domów, sklepów) z nagromadzonej tam, z różnych źródeł, negatywnej energii. Dotyczy to także sfery życia seksualnego - również w tym obszarze dzięki częstym kontaktom z energią Ametystu możemy wykazywać się większą fantazją, a w konsekwencji dawać i otrzymywać więcej satysfakcji.

W przeszłości ametyst był ulubionym kamieniem dostojników kościelnych.

Purpura przez stulecia uznawana była za kolor królewski, dlatego jest zrozumiałe, dlaczego od wieków jest pożądanym klejnotem.

Leonardo da Vinci wspominał, że ametyst ma moc odpędzania grzesznych myśli i zwiększa jasność umysłu. Ponieważ  ametystowi przypisywano działanie umacniania celibatu i pobożności, był od średniowiecza ważnym kamieniem ozdobnym kościoła katolickiego.

Ametyst był nazywany kamieniem biskupim - niektórzy biskupi noszą pierścienie z ametystem po dziś. Jest wymieniany jako jeden z kamieni pektorału Aarona (Wj 28:19; Wj 39:12). W Apokalipsie Św. Jana stanowi ozdobę dwunastej warstwy fundamentu niebieskiego Jeruzalem (Ap 21:20). [wiki].