Brosza-wisior złoty z diamentami 2 ct - Budapeszt, XIX w.

BROSZA-WISIOR ZŁOTY Z ROZETAMI DIAMENTOWYMI 2 CT

AUSTRO-WĘGRY, BUDAPESZT, XIX W.

Ta niezwykłej urody brosza-wisior została wykonana w Budapeszcie w ostatniej ćwierci XIX w., w złocie próby 4 (0,580) i jest o tyle unikalna i jednostkowa, iż w takiej formie całości  - wielostopniowej, przestrzennej rozety kwiatowej, nadto z nurtu biżuterii wielofunkcyjnej, zachowała się do dzisiaj w doskonałym, oryginalnym stanie.

I mam tu na myśli zarówno całość misternej konstrukcji bez napraw, przeróbek - jakiejkolwiek ingerencji w substancję zabytkową, ale i kompletność wszystkich elementów - zdejmowanego zawiesia /ten element często się gubił/, podwieszanej rozety - łezki, a także oryginalnej  szpili i zapięcia broszy.

Czas powstania/pochodzenie - ostatnia ćwierć XIX w., Austro-Węgry, Budapeszt.

Wisior nosi komplet historycznych punc probierczych austro-węgierskich z okresu 1872-1922 na złoto pr. 4 /0.580/, z cechą miejską - P  - Peszt.

Zdobienie - diamenty naturalne w szlifach rozet antwerpskich na formach nieregularnych owali o masie łącznej 2 ct.

Wymiary kamieni - 5,1mm,  4,5 mm - 4 mm, 5 mm-2,5 mm, do 1 mm. /35 kamieni/.

Barwa bieli - H-I, czystość SI.

Rozety, z właściwym tylko sobie,  subtelnym diamentowym blaskiem i połyskiem, podkreślonym ciemnym spatynowanym złotem,  stwarzającym odpowiedni światłocień dla blasku kamieni, są  doskonale wyeksponowane poprzez ten typ oprawy, jak i ułożenie poszczególnych elementów. Złoto w patynie, w starym, głębokim ciepłym odcieniu.

To piękno diamentowych, starych i nieregularnych,  rozet, niezwykle trudno ukazać na zdjęciach, ponieważ kamienie są w oprawach zamkniętych od spodu, zaś światło odbija się tylko od niektórych faset, nie oddając urody całości.

I choć mówi się,  że to szlifierz Vincenzo Peruzzi, pod koniec XVII w.,  dał diamentowi  życie, opracowując pierwowzór szlifu brylantowego, mającego już te magiczne 58 fasetek, to jednak rozety, nieprzerwanie od 1605 roku,  urzekają nieodpartym  wdziękiem i  urokiem, szczególnym blaskiem, ukazując  prawdziwe piękno diamentu.

Masa wisiora - 11,970 grama.

Wymiary - długość 5,5 cm, szerokość - 2,7 cm.

Stan zachowania - bardzo dobry, zarówno konstrukcji, jak i diamentów - bez żadnych zastrzeżeń.

Wisior wpisuje się w nurt historyzmu końca XIX w., stanowiąc jednocześnie reprezentatywny przykład biżuterii wielofunkcyjnej. Zachwyca przede wszystkim pełną wdzięku i ciepła oryginalną kompozycją,   z  zachowaniem subtelności i lekkości poprzez formę wielostopniowej, przestrzennej kwiatowej rozety.

Emanuje kobiecością i wyraźnym klimatem epoki,  ponadczasowością formy, ale przede wszystkim urodą diamentowych róż i nieprzemijającego piękna rzeczy  dawnej.

To także przykład dawnego, zupełnie już dziś niespotykanego kunsztu złotniczego,  magii starych diamentów i tajemnicy - egzemplarz historyczny z duszą i historią.

Zakup z certyfikatem biegłego rzeczoznawcy jubilerskiego/gemmologa/eksperta diamentów i kamieni szlachetnych.

Sposoby płatności | Koszty wysyłki | Zwroty

Szlif rozetowy, zwany różą, opracowano ok. 1605 r.  i jest on  pierwszym szlifem, w którym zastosowano płaskie fasety. Jego nazwa pochodzi od róży, bowiem rozmieszczenie faset w diamencie przypomina układ płatków dobrze rozwiniętej róży. Diamenty w tych szlifach mają fasetowaną tylko górną część, dolna stanowi płasko oszlifowaną podstawę. Górna część pokryta jest  trójkątnymi fasetami schodzącymi się pod mniejszym lub większym kątem na szczycie.

Szlif ten doskonale nadawał się więc do płaskich kamieni, pod które bardzo często podkładano folię mającą zwiększać ich blask. Dlatego też oprawy w tego typu biżuterii były zamknięte/zabudowane od spodu, jak w tym wisiorze, a kamienie układano często blisko siebie, aby jeszcze bardziej wzmocnić efekt błysku diamentu.

Szlif bardzo modny i popularny w XVIII i XIX w. biżuterii przyjmował formy rozety antwerpskiej  /lub brabanckiej/, która  posiada w górnej części 12 faset oraz holenderskiej mającej 24 fasety.