Archiwum Biżuterii
ZŁOTE KOLCZYKI Z TURKUSAMI, PERŁAMI I EMALIĄ
ETRUSCAN REVIVAL STYLE XIX W.
Na styl biżuterii II połowy XIX w. decydujący wpływ miały zarówno rozwijające się nauki przyrodnicze, jak i archeologiczne wykopaliska. W II połowie XIX w. modne stają się ozdoby w stylach historycznych. Po wystawie Światowej w Londynie w 1862 r. zapanowała moda na biżuterię inspirowaną znaleziskami archeologicznymi. Wzorowano się na antyku zarówno pod względem formy, jak i technik złotniczych, widzimy szczególne inspiracje złotnictwem etruskim i hellenistycznym. W poszukiwaniu nowej jakości starano się - po raz kolejny – nawiązywać do form z okresu antycznego. Już w okresie 1820-1850 w związku z odkryciami archeologicznymi we Włoszech i na Krymie zainteresowanie antycznymi zabytkami znacznie się nasiliło. Carolina Bonaparte (siostra Napoleona) nosiła ozdoby pochodzące z wykopalisk w pobliżu Neapolu, zaś księżniczka Alexandrine von Canino wprawiła w zdumienie rzymskie towarzystwo, gdy na jej eleganckiej sukni zobaczono na przyjęciu etruskie ozdoby, całkiem niedawno wykopane na terenie jej posiadłości:-)
Popularność antykizujących motywów i styl zwany archeologiczno-historycznym szybko rozprzestrzenił się po Europie. Ornamentyka tej biżuterii obejmowała palmety, rozety, pąki kwiatów, muszle, amforki, wazy, główki dziewcząt i zwierząt oraz węzły Heraklesa. Mniej lub bardziej przetworzone motywy antykizujące oraz charakterystyczne dla tego stylu formy i techniki zdobienia (filigran, granulacja, cannetille, złocenie dukatowane) utrzymały się do końca XIX wieku.
Przykładem katalogowym są te właśnie kolczyki, gdzie obok charakterystycznych dla tego stylu technik i motywów mamy typowe i ulubione szczególnie na terenach austro-węgierskich i niemieckich kamienie epoki - turkusy i perły w połączeniu z czarną emalią.
Kolczyki wykonane w złocie próby 0,580. Stanowią część oryginalnego kompletu z wisiorem-sekretnikiem.
Czas powstania/pochodzenie - ostatnia ćwierć XIX w., Europa Środkowa, południowe Niemcy - prawdopodobnie warsztaty w Pforzheim lub Schwäbisch Gmünd.
Ocechowanie - historyczne urzędowe punce probiercze na importy /wwozowe/ ówczesnych Austro-Węgier z okresu 1872-1902 na złoto pr. 4 /0,580/.
Zdobienie - turkusy, półperełki, czarna emalia, filigran, granulacja. Ornamentyka floralna w ujęciu antykizującym.
Złoto dwubarwne, dukatowane i matowione, częściowo dęte, cyzelowane.
Masa kolczyków - 5.85 grama.
Wymiary - długość 6,4 cm, szerokość maksymalna - 2 cm.
Stan zachowania - bardzo dobry, co jest rzadkością w takiej formie kolczyków i technice wykonania - bez żadnych wgnieceń czy ubytków. Jedynie w górnych elementach kolczyków widoczne pod lupą nieznaczne ubytki w emalii.
Unikalne egzemplarze historyczne w stylu i formie rzadko spotykanej, szczególnie zachwyca centralny element podwieszany w dekoracyjnej oprawie stanowiącej swoistą ramę dla całej kompozycji. Odpowiednikiem tego jest w wisiorze zawieszony medalion-sekretnik.
Kolczyki szalenie oryginalne i jednostkowe, gdzie kunszt wykonania i forma są dzisiaj już niespotykane, do złotych antycznych stylizacji z epoki - niezastąpione.
Sposoby płatności | Koszty wysyłki | Zwroty